Uroczyście odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą dr. Wiesławowi Juszkiewiczowi, pierwszemu polskiemu lekarzowi na ziemi głogowskiej w okresie powojennym. Tablica znajduje się w głogowskim szpitalu.
W uroczystości odsłonięcia tablicy pamiątkowej wzięli udział: rodzina doktora Wiesława Juszkiewicza, przedstawiciele władz powiatu i miasta, duchowni, oraz lekarze i pielęgniarki zarówno pracujący obecnie w szpitalu, jak i osoby, które współpracowały i znały doktora. Były przemówienia i podziękowania. Wspomniano działalność doktora oraz Jego zaangażowanie i poświęcenie w niesienie pomocy. Uroczystość uświetnił występ chóru pod batutą Barbary Walendzik.
Wiesław Juszkiewicz był radnym Miejskiej Rady Narodowej kilku kadencji. Odznaczony m.in.: Krzyżem Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim. Rada Miasta nadała doktorowi w 1999 r. tytuł Honorowego Obywatela Głogowa.
Biografia
Wiesław Juszkiewicz urodził się 2 XII 1919 r. w Warszawie, w rodzinie oficera Wojska Polskiego. Dzieciństwo i okres młodzieńczy spędził w Piotrkowie Trybunalskim. Po ukończeniu gimnazjum Towarzystwa Szkół Średnich, w 1937 r. rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie. Po zamknięciu uniwersytetu przez Niemców w 1939 r., kontynuował naukę na tajnym uniwersytecie (w tzw. Prywatnej Zawodowej Szkole dla Pomocniczego Personelu Medycznego dr Jana Zaorskiego). Pracę w konspiracji rozpoczął u boku ojca, komendanta ośrodka podziemnego szkolenia w Piotrkowskiem. Włączył się w pracę PCK, zaangażował w działalność konspiracyjnej służby zdrowia. Był członkiem ZWZ-AK. Po zaprzestaniu działań wojennych wznowił studia, które ukończył otrzymując 21 III 1947 r. dyplom lekarza na Uniwersytecie Poznańskim. W kwietniu 1947 r. przybył do Głogowa. Mimo, że był lekarzem – stażystą, objął obowiązki dyrektora szpitala. Ponieważ był jedynym lekarzem polskim w mieście, został również organizatorem zakładowej służby zdrowia w Stoczni Rzecznej (późniejszej GFMB „Famaba”), cukrowni, placówkach MSW i PKP. Powstająca Publiczna Średnia Szkoła Zawodowa zatrudniła go do nauczania podstaw higieny (1949-1950). Od 1948 r. był pracownikiem, a rok później kierownikiem Przychodni Skórno-Wenerologicznej. Czynnie uczestniczył w likwidacji plagi chorób wenerycznych. Inicjując działanie placówki lecznictwa otwartego kierował Ośrodkiem Zdrowia (1948-1954). Z jego inicjatywy powstały na terenie powiatu 4 ośrodki zdrowia i 2 punkty felczerskie. Zaangażowany został w działania administracji na rzecz lecznictwa. Od 13 II 1958 r. był przewodniczącym Komisji Zdrowia PRN. W tym roku został też kierownikiem Wydziału Zdrowia w Prezydium PRN (był nim do 31 I1964 r.). Równolegle prowadził praktykę lekarską i zdobywał kolejne stopnie zawodowego doświadczenia. Był specjalistą II stopnia w zakresie chorób wewnętrznych i dermatologii. Do końca roku 1964 był również ordynatorem Oddziału Wewnętrznego Szpitala Powiatowego. W 1965 r. został kierownikiem Rejonowej Przychodni Lekarskiej PKP w Głogowie, gdzie pracował do 1995 r. Doktor Juszkiewicz wiele uwagi poświęcał profilaktyce i walce z patologiami społecznymi. Swoje zaangażowanie skierował ku pracy w organizacjach społecznych. Działał w Zarządzie Powiatowym Komitetu do Walki z Alkoholizmem, był przewodniczącym SKP, oraz prowadził Poradnię Przeciwalkoholową (→ Społeczny Komitet Przeciwalkoholowy w Głogowie). Będąc od lat okupacji członkiem PCK, włączył się w prace głogowskiego ruchu czerwonokrzyskiego. Przez wiele kadencji był przewodniczącym i wiceprzewodniczącym Zarządu Powiatowego. Uczestniczył w budowie powojennych struktur organizacyjnych PCK na Dolnym Śląsku. Był też aktywistą Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej. W 1964 r. współorganizował koło Polskiego Towarzystwa Lekarskiego w Głogowie. W czasie stanu wojennego pracował charytatywnie w aptece leków z darów zagranicznych przy parafii św. Mikołaja. W Głogowie dr Juszkiewicz był człowiekiem całkowicie pochłoniętym pracą. Wśród swoich pacjentów dał się poznać jako cierpliwy, serdeczny i zawsze gotowy do niesienia pomocy lekarz. Miał opinię człowieka prawego i skromnego. Wiesław Juszkiewicz był radnym Miejskiej Rady Narodowej kilku kadencji. Członek ZBoWiD od 1967 r. Odznaczony został m.in.: Krzyżem Komandorskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Partyzanckim. Przyznano mu liczne odznaki. Rada Miasta nadała mu w 1999 r. tytuł Honorowego Obywatela Głogowa, jako wyraz uznania za tworzenie podstaw normalnego życia Polaków na ziemiach zachodnich oraz wieloletnią pracę i poświęcenie się pacjentom. Wiesław Juszkiewicz był żonaty z Barbarą z d. Cembrowicz, z którą miał troje dzieci – córkę Ewę Bogusz, zam. w Głogowie, synów: Władysława, zam. w Los Angeles (Honorowy Obywatel Głogowa i Piotra, lekarza w Szczecinie. Zmarł 20 II 2010 r. w Głogowie, pochowany został w grobie rodzinnym na cmentarzu przy ul. Legnickiej. Źródło:Wiesław Maciuszczak [EZG z. 71, 2011 – Juszkiewicz Wiesław.
Zdjęcie: Album rodzinny, Szpital Powiatowy Glogów, ANJA
