” Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania.Tak jakbyś nie chciała swym odejściem smucić…” ks. J. Twardowski
Po zakończeniu roku szkolnego, dotarła do nas smutna wiadomość o śmierci Pani Elwiry Pankowskiej –Kotapskiej. Była wspaniałym pracownikiem i przyjaciółką, dobrym człowiekiem o wielkim sercu. Zawsze chciała pracować z dziećmi. Swoją drogę zawodową rozpoczęła w harcerstwie, była najmłodszą druhną komendantką Hufca w Gminie Głogów. Pracowała w Zbiorczej Szkole w Gminie w Nosocicach i w Szkole Podstawowej nr 12 w Głogowie. W 1996r.podjęła pracę w „Szkole Życia” i nieprzerwanie, przez ostatnie 18 lat była wicedyrektorem Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Głogowie a później Zespołu Placówek Szkolno-Wychowawczych w Głogowie. Zawsze niezłomna w tym, co robiła. Szkołę przy ul. Perseusza 7, znaną wśród głogowian jako „Szkoła Życia” stworzyła od podstaw. Gotowa do pomocy, cicha i skromna. Uwielbiała razem z dziećmi, tworzyć prace artystyczne. W wielu głogowskich domach i instytucjach są Jej obrazy i piękne anioły.
We wspomnieniach uczniów i współpracowników, Pani Dyrektor pozostanie Człowiekiem, dla którego zawód nauczyciela był prawdziwym powołaniem i pasją. Skromna, pogodna, pomocna, życzliwa, pełna poświęcenia, zaangażowania i pomysłów, w każdej sytuacji gotowa otoczyć uczniów i każdego z nas, prawdziwie matczyną opieką.
Dla nas wszystkich Elwira była Mistrzynią, Artystką, „Kolorowym Motylem”. Z wielkim zapałem udzielała rad i cennych wskazówek, każdemu ktokolwiek potrzebował. Chętnie dzieliła się życiowym i zawodowym doświadczeniem. Odważna w sądach, mądra i stanowcza w dyskusjach. Uczniowie bardzo Ją lubili, co było zapewne związane z Jej ogromnym talentem pedagogicznym. Stawiała konkretne wymagania, ale równocześnie okazywała wielkie serce, zrozumienie i pochylała się nad najdrobniejszym nawetproblemem każdego dziecka i rodziców. Potrafiła motywować dzieci do pracy oraz tę pracę doceniać i nagradzać. Zawsze szczerze, z dumą i radością w oczach gratulowała sukcesów. Dla dzieci była Dyrektorką, Elwirą, Elwirką i Słoneczkiem.
Wychowankowie, Panią Dyrektor rysowali zawsze w balowych sukienkach, tak jak rysuje się królewny.Dla nich była gotowa zrobić wszystko, znajdowała siłę i moc do przełamywania wszelkich ograniczeń.To dla uczniów, w trakcie realizacji międzynarodowego projektu, przełamała lęk przed podniebną podróżą. Mimo, że nie lubiła sportu, to jednak zawsze towarzyszyła uczniom na Crossie Straceńców.
Pasjami uwielbiała polską muzykę i tradycyjną kuchnię. Pracujący z Panią Elwirą nauczyciele oraz pracownicy administracji i obsługi wspominają Ją jako człowieka o wielkiej kulturze osobistej oraz wspaniałą koleżankę, na której pomoc, zrozumienie i radę zawsze można było liczyć. Jej praca i wysiłek wielokrotnie doceniane były nagrodami, m.in. Medalem za Zasługi dla Oświaty Głogowa, Złotym Medalem za Długoletnia Służbę. Jednak najbardziej ceniła sobie uśmiech dzieci oraz okazywane przez rodziców uznanie. Cechami, które wyróżniały ją spośród nas były pracowitość, pokora i uśmiech. Innych nie oceniała.O każdym mówiła dobrze albo w ogóle. Nigdy się nie skarżyła i zawsze, stając się dla nas przykładem, zachowywała optymizm i pogodę ducha. Oddając się pracy, nie zapominała o świecie który Ją otaczał. Mogliśmy tego doświadczać w codziennych kontaktach. Jednakże to rodzina była dla Niej najważniejsza. Najbliżsi byli dla Niej wielką wartością. Piękną miłością darzyła mamę, wielkim uczuciem siostrę.
Była dobrą, troskliwą i kochającą żoną. Elwirę i jej męża przywoływać będziemy wspomnieniem spacerującej ulicami naszego miasta, nierozłącznej pary. Ona zawsze piękna, dostojna z duszą niepokornej artystki. Dla wielu Głogowian była serdeczną znajomą i koleżanką, dla wielu przyjaciółką a dla ich dzieci ukochaną ciocią. Podziwialiśmy Jej nienaganne maniery i życzliwość dla każdego, bez względu kim był i jakie szkoły ukończył. Pani Dyrektor, zostanie w naszych wspomnieniach uśmiechnięta, wrażliwa, ciepła i koleżeńska. Elegancka i kobieca. Pozostanie przykładem optymizmu, pracowitości i bezkonfliktowości. Będzie dla nas wzorem szlachetnego, uczciwego, Dobrego Człowieka. Pani Elwira Pankowska-Kotapska należała do niezastąpionych ludzi: dyrektorka, nauczycielka, wychowawczyni, koleżanka, przyjaciółka o niezwykłej osobowości, która w sercach wielu pokoleń pozostanie na zawsze. Będzie nam Jej bardzo brakować. Dziękujemy losowi, że było nam dane razem pracować i cieszyć się codziennością.
Koleżanki i koledzy z Zespołu Placówek Szkolno-Wychowawczych w Głogowie.
Elwira Pankowska – Kotapska zmarła 27 czerwca 2018.
